Jesteśmy u progu zdalnej nauki, nie wiemy co ona przyniesie do naszego domu. Czy ulgę i spokój, czy też wręcz przeciwnie. Presję, narzucenie tempa, stres. Wpadła nam wczoraj (tak nam, bo miałyśmy internetowy meeting wieczorny dla higieny psychicznej) w ręce książka „Pochwała powolności”, którą napisał pan Carl Honore. Chciałyśmy podzielić się małym cytatem z tej lektury, który może stać się wsparciem, inspiracją i natchnieniem na nadchodzący czas.
„Utrzymywanie umysłu w stanie nieustannej aktywności jest kiepskim wykorzystaniem naszego najcenniejszego zasobu naturalnego. Owszem, mózg potrafi zdziałać cuda na wysokich obrotach. Będzie jednak w stanie zdziałać o niebo więcej, jeśli od czasu do czasu dostanie szansę, żeby zwolnić. Przestawienie go na wolniejszy tryb może zaowocować poprawą zdrowia, wewnętrznym spokojem, zwiększoną koncentracją i zdolnością do bardziej twórczego myślenia. Może obdarować nas tym, co Kundera nazywa „mądrością powolności”. […]
Odprężenie jest czymś, co często poprzedza Powolne Myślenie. Badania wykazują, że ludzie myślą w sposób bardziej twórczy, kiedy są w spokojnym, niespiesznym i wolnym od napięć nastroju, natomiast presja czasu działa na nich jak klapki założone na oczy. […]
Te odkrycia pokrywają się z moim własnym doświadczeniem. Rzadko kiedy momenty oświecenia zdarzają mi się w pełnym pośpiechu biurze lub podczas spotkania, na którym panuje atmosfera napięcia. Częściej mają one miejsce, gdy jestem w nastroju odprężenia – gdy leżę w wannie, gotuję lub biegam po parku. Najwybitniejsi myśliciele w historii bez wątpienia zdawali sobie sprawę z pożytków przestawienia umysłu na wolniejszy tryb. Karol Darwin mówił o sobie, że jest „powolnym myślicielem”. Albert Einstein słynął z tego, że potrafił godzinami przesiadywać w swoim pokoju na Uniwersytecie Princeton i gapić się przed siebie. ”
Dalej jest o tym, kiedy trzeba mieć świadomość konieczności przyspieszenia tempa i jak zachować w tym wszystkim równowagę. Być może to jest właśnie ten moment, kiedy można mentalnie spowolnić, by pozwolić naszym umysłom i umysłom naszych dzieci na kreatywne podchodzenie do tematu uczenia się. Oraz dla nas, o ile możemy sobie na to pozwolić albo właśnie z zewnętrznych przyczyn zostaliśmy w postawieni w sytuacji zwolnienia tempa – abyśmy dali sobie prawo do zmiany tempa i poszukali korzyści w aktualnej sytuacji.
Aleksandra Oszczęda, pedagog specjalny
Joanna Jakś, specjalista d.s. wsparcia rozwoju osób ze spektrum autyzmu
Autorki są mamami dzieci w spektrum autyzmu
