Bądź jak Szerlok

Zasobnik

 Kim jest Rodzic – Szerlok ?
 Czy rozwiązując zagadki możemy lepiej dogadać się z naszym dzieckiem?
W poniedziałek patent na komunikację.

Cechą szczególną osób w spektrum autyzmu jest indywidualne kodowanie emocji. Zdarza się ono i osobom nieautystycznym. Dość popularne jest zjawisko uśmiechu, którym wyrażamy niepewność lub poddenerwowanie. Jednak w przypadku osób autystycznych, szczególnie dzieci, które nie nabyły jeszcze umiejętności społecznego maskowania się – kodowanie emocji może być bardzo dalekie od tego co mieści się w typowej normie.
Choćby takie kojarzone z autyzmem chodzenie na palcach. Pewna dziewczynka powiedziała mi:
– Wiesz czemu chodzę na palcach? Chodzę na palcach, bo jestem tak szczęśliwa, że chcę być bliżej nieba.

Na czym w tej sytuacji polega rola rodzica Szerloka?
Na znalezieniu powiązania pomiędzy zachowaniem dziecka i odczytaniem jego stanu emocjonalnego.
„Widzę, że chodzisz na palcach, myślę że jesteś teraz bardzo szczęśliwa”.

👉 Widzę, że… , myślę że…

To odczytywanie zachowania i nazywanie powiązanych z nim emocji jest kluczowe dla rozwoju emocjonalnego człowieka. Stajemy się wtedy jako rodzic lustrem społecznym dla naszego dziecka i skutecznie wspieramy jego rozwój.

Jak to przebiega? Pokażę Wam na prostym przykładzie z mojego życia.
Pierwszy raz od dawna wyjechałam na trzy dni. Moja wówczas niespełna 4 letnia córka, przez cały czas mojej nieobecności, była wzorem grzecznego i idealnego dziecka. Gdy weszłam do domu po powrocie, podbiegła i ugryzła mnie w rękę tak mocno, że przez kilka tygodni miałam ślad zębów.
Tego dnia udało mi się powstrzymać emocje własne, przytuliłam ją i powiedziałam:

„Widzę, że mnie bardzo mocno ugryzłaś, myślę że baaaaardzo, ale to baaaardzo tęskniłaś”.

Kiedy wróciłam do domu z kolejnego wyjazdu, moje dziecko przywitało mnie w drzwiach:

„Tak bardzo za tobą tęskniłam, że aż chcę cię gryźć!!!!!”.

Jednak nie ugryzła mnie. Zbudowała w sobie świadomość własnych emocji i mechanizmu ich wyrażania – chce mi się gryźć = TĘSKNOTA.

W patentowy poniedziałek zapraszamy Was:

BĄDŹ JAK SZERLOK!

Aleksandra Oszczęda, pedagog specjalny
Joanna Jakś, specjalista d.s. wsparcia rozwoju osób ze spektrum autyzmu
Autorki są mamami dzieci w spektrum autyzmu

No tags for this post.

utworzone przez | kwi 9, 2020

Zobacz więcej postów:

Najgorszy rodzic świata

Jednym z moich głównych zajęć zawodowych, są konsultacje z innymi rodzicami dzieci w spektrum....

Autyzm, Zespół Aspergera – diagnoza

Autyzm, Zespół Aspergera – diagnoza, czyli co warto wiedzieć, gdy przygotowujemy się do procesu...

Rodzicu „odczep się od siebie”, czyli o siebie zadbaj

Wpis „Twoje dziecko nie wygląda” poruszył bardzo wiele skrywanych w środku emocji. To, co na co...

Twoje dziecko nie wygląda, czyli o zaprzeczaniu diagnozie przez otoczenie

Zdaje się, że jest to doświadczenie znane wielu rodzicom, szczególnie tych, których dzieci „na...

Plan aktywności kołem ratunkowym rodzica

#samoświadoma środa, czyli taki dzień w którym budujemy samoświadomość rodzica. Zastanawiałam się...

Lato, autyzm i zmysły – co je łączy

Lato - autyzm i zmysły - co je łączy. Czy te słowa mają ze sobą związek? Czy są jakiekolwiek...

Jak budować odpornośc psychiczną?

Jak możesz budować swoją odpornośc psychiczną w kilku krokach? Odporność psychiczną możemy budować...

Idealny dom? Tylko na FB.

Wczorajsza grafika miała być wsparciem, żeby się nie rozjechać mentalnie. Mam nadzieję, że tak...

„Tata do zadań specjalnych” – cykl felietonów Joanny Ławickiej

Felietony powstawały w latach 2014-2015 Tata do zadań specjalnych - początki Oczekując dziecka...

Plany aktywności – narzędzie czy koło ratunkowe

W drugim dniu krążącym wokół tematu planów aktywności, chciałybyśmy trochę wprowadzić Was w to...
Koszyk0
Brak produktów w koszyku!
Kontynuuj zakupy
0